гөмбәзләр тоташкан урын

См. также в других словарях:

• җек — I. и. 1. Такта һ. б. ш. әйберләрдә ярык калдырмыйча бер беренә тоташып, кереп тормыш өчен махсус ясалган уенты, ырмау рам җегенә кысылып торган пыяла кисәкләрен кырып төшерде 2. Берничә кисәкне ялгап эшләнгән әйберләрдә тоташкан урын һәм шул… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• лепкә — Башның түбәсендә маңгай, баш чүмече һәм чигә сөякләре тоташкан урын; Башның түбәдән маңгайга кадәр булган өлеше …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• буын — 1. Сөяк һәм сеңерләр тоташкан, хәрәкәтчән, бөгелә торган урын 2. Сабакның, кәүсәнең яфрак яки ботак чыккан җирендә юанаеп торган урыны 3. Бер берсеннән буын белән аерылып торган өлешләрнең берсе 4. Үзара эзлекле бәйләнгән кисәкләрнең тоташкан… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• оча — Арка ягында билдән түбәнге урын, бот төпләре; арт сан (хайваннарда). ОЧА БАШЫ – Умыртка сөягенең тоташып үскән биш умырткадан торган һәм оча сөягенә килеп тоташкан түбәнге (койрык) өлеше. ОЧА СӨЯГЕ – Скелетның түбәнге очлыкларга тоташкан һәм… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• тоташма — Бер берләренә тоташкан, ялганган җисемнәр, детальләр. Шундыйлар үзара тоташкан, ялганган урын …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• бәкәл — 1. Тояклы хайваннарның аякларында, арт якта, тояктан өстәрәк чокырланып кергән урын; шул турыдагы буынтык 2. диал. Кешедә: балтыр һәм табан сөякләре тоташкан җирдәге бүлтәеп торган урын; тубык …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• төен — и. 1. Җеп, бау, яулык һ. б. ш. ларда бәйләнгән, төйнәлгән урын; шулай ук бау, җеп һ. б. ш. йомшак, озынча әйберләрнең элмәк сыман итеп тарттырылып төйнәлгән өлеше 2. Эченә төрле әйберләр салынып, оч очлары бергә бәйләнгән яулык, тукыма кисәге һ.… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• күкрәк — 1. Гәүдәнең муеннан корсакка кадәр булган алгы өлеше. Гәүдәнең үпкә, йөрәк урнашкан өлеше. күч. Кичерешләр, хисләр һ. б. символы; күңел 2. Хатын кыз гәүдәсенең сөт бизләре 3. Киемдә гәүдәнең шушы өлешенә туры килгән урын. КҮКРӘК АВЫЗЫ – Күкрәк… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• озынча — (ОЗЫНЧАЛАНУ) (ОЗЫНЧАЛЫК) – 1. Буйга сузылган, озынлыгы аркылысыннан бераз зуррак булган 2. Эллипс сыман сузынкы. ОЗЫНЧА МИ – Баш мие кәүсәсенең арка мие белән тоташкан өлеше (сулыш, йөрәк кан тамырларының үзәге урнашкан урын) …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге